Over BWO
Op 1 juni 1929 werd vanuit de Onze Lieve Vrouwe Parochie in de Hengelose buurt De Noork de rooms-katholieke voetbalvereniging Blauw-Wit opgericht, die met 2 senioren- en 1 juniorenteam deelnam aan de competitie van de toenmalige R.K. Utrechtse Voetbalbond.
In 1940 werd deze bond opgeheven en werd aansluiting gevonden bij de KNVB. Vanaf dat moment werd de naam veranderd in Blauw Wit Oost, kortweg BWO, omdat elders reeds een vereniging met die naam bestond.
In de loop der tijd is de vereniging onder de naam ksv BWO uitgegroeid tot een grote open algemene sportvereniging met ruim 1200 leden.
Historie
Op 1 juni 1929 wordt door Kapelaan Weller en de heren J. Smithuis en J. Boerkamp uit de Mariacongregatie van de Onze Lieve Vrouwekerk de voetbalvereniging “Blauw-Wit” opgericht. De kleuren van de vereniging zijn de kleuren van de patrones van de parochie, namelijk Blauw en Wit. “Blauw-Wit”, een rooms katholieke club, sluit zich aan bij de R.K. Utrechtse Voetbalbond.
Weller links en Smithuis rechts
Zij wordt in het eerste jaar met het eerste elftal kampioen in de 2e klasse en promoveert naar de 1e klasse waar in 1935 een tweede kampioenschap volgt. In 1938 wordt “Blauw-Wit” opnieuw kampioen na twee beslissingswedstrijden tegen Grol.
In 1940 wordt de R.K. Voetbalbond opgeheven en worden alle clubs ingedeeld bij de N.V.B. Vanaf dat moment heet “Blauw-Wit” officieel rksv BWO en wordt ingedeeld in de 2e klasse waarna in 1943 degradatie naar de 3e klasse volgt. In 1943 vindt de oprichting plaats van de eerste supportersvereniging, waarvan het bestuur bestaat uit J.Beerlage, J.Ziemerink en J.Nadorp.
Voetbal 1944
De eerste uitgave van de “Blauw-Witter” verschijnt in 1947, het jaar waarin M. Krakers voorzitter wordt, onder de redactie van J. ter Hart en A. Westhoff.
In 1949 wordt de eerste keer een jubileum, het 20-jarig bestaan, gevierd, geen officieel jubileum en een bescheiden viering, maar toch een moment om even bij stil te staan.
Handbal heren 1951
In het seizoen 1950 -1951 vindt de fusie plaats met H.H.C. (dameshandbal), Hellas (herenhandbal) en S.D.O. (korfbal), waardoor rksv BWO in een keer een grote vereniging wordt. Aan het eind van dat seizoen degradeert helaas het eerste elftal.
Het jaar 1954 bestaat onze vereniging 25 jaar en dat jubileum krijgt door het kampioenschap van het 1e elftal in de 4e klasse A extra glans. Uit tegen Reünie Borculo maakt Bertus Engbersen 7 minuten voor tijd de beslissende gelijkmaker en is het kampioenschap een feit.
Carnaval in 1966
In 1961 wordt binnen BWO de carnavalsvereniging “De Noorkermennekes” opgericht.
Vanaf 1964 komen er enige moeilijke jaren. Het 1e elftal degradeert naar de 4e klasse K.N.V.B. en vervolgens ontstaat er in 1965 onenigheid tussen jeugdcommissie en bestuur. Dit escaleert dusdanig dat in november van dat jaar de meeste jeugdleiders hun lidmaatschap opzeggen en elders in Hengelo beginnen met een nieuwe club, nl. A.T.C.´65. Sportief gezien blijft dat niet zonder gevolgen en degradeert het 1e elftal opnieuw maar dan naar de T.V.B.
Met veel enthousiasme en inzet wordt door een aantal mensen de handen ineen geslagen en onder leiding van de in 1966 gekozen nieuwe voorzitter Hein Zengerink, BWO nieuw leven ingeblazen. Dat leidt er toe dat in 1968 het 1e elftal met trainer Abse Kolkman toch weer kampioen wordt en terugkeert in de 4e klasse van de K.N.V.B. Ook in dat jaar wordt het dameshandbalteam kampioen veldhandbal. In 1969 volgt dan de viering van het 40 jarig jubileum en wordt in oktober van dat jaar het door de leden zelf gebouwde nieuwe clubgebouw met kleedkamers officieel geopend door de wethouder van sportzaken.
In 1971 wordt tijdens de jaarvergadering van dat jaar Herman Welberg gekozen tot de nieuwe voorzitter. Zijn grootste doel is om de beschikking te krijgen over meer velden en meer kleedkamers. In 1977 kan hij een zucht van verlichting slaken wanneer uiteindelijk op 27 augustus de officiële opening plaats vindt van het volledig vernieuwde sportpark. Een moeilijk karwei is afgerond.
Voorzitter Welberg en Wethouder van Aken, Rob Kerhoven en Fedde Zwanenburg van de afdeling sportzaken van de gemeente betreden het nieuwe sportpark
Intussen is in 1976 door Willie Engbersen de afdeling zaalvoetbal opgericht.
In 1979 wordt met een feestweek voor alle geledingen binnen onze vereniging het 50 jarig jubileum gevierd. Een jubileum dat helaas wordt overschaduwd door het onverwacht overlijden op 1 mei van de voorzitter van de jubileumcommissie, de heer Hein Zengerink (ook oud-voorzitter).
Het bestuur in 1979
Staand v.l.n.r. B. Oude Middendorp, A. Berg, H. Bebseler, G. Bartels, H. Leussink, J. Oude Egberink
Zittend v.l.n.r. T. Olbertz, T. Nijkamp, H.Welberg, H. Nijland, J. Heijnen
In dat zelfde jaar wordt Herman Welberg als voorzitter opgevolgd door Ton Nijkamp, wordt ons 1e elftal kampioen van Hengelo en overlijdt aan het eind van dat jaar onze kantinebeheerder Willem Kolkhuis Tanke.
laatste kampioenschap wordt het 1e elftal in 1980 kampioen onder leiding van trainer Albert Engelman in de 4e klasse en promoveert naar de 3e klasse K.N.V.B. Een gelijkspel in de uitwedstrijd tegen T.A.R. uit Losser, waar Nico Poelman de gelijkmaker scoort, is één wedstrijd voor het einde van de competitie genoeg voor het kampioenschap.
In 1981 promoveert het 1e dameshandbalteam van de 1e klasse afdeling Twente naar de 3e landelijke divisie.
Ook in 1981 wordt de eenmalige beslissing genomen een ledenstop in te voeren. Er dreigen nl. teveel seniorenteams te komen en dat kunnen we op het beperkte aantal velden niet aan.
Een jaar later overlijdt Piet Brinkhuis, in de 50 en 60´er jaren verzorger van ons 1e voetbalteam en naar de verhalen zeggen de man die met een suikerklontje en een druppeltje jenever in de rust wonderen deed bij vermoeide spelers.
In hetzelfde jaar 1982 wordt A1 kampioen onder leiding van trainer Gerard Scheuten en promoveert naar de hoofdklasse A1.
In 1983 promoveert het dameshandbalteam naar de 2e landelijke divisie om vervolgens in 1984 weer te degraderen naar de 3e divisie. Maar dan wordt het 1e herenhandbalteam kampioen en promoveert naar de 2e klasse van NHV afdeling Twente.
Vervolgens wordt Ton Nijkamp als voorzitter opgevolgd door Jan van Wanrooij in november 1984.
Kampioenschappen en degradaties blijven elkaar opvolgen, want in 1985 degradeert het 1e elftal naar de vierde klasse, in 1986 worden de dames handbal weer kampioen en promoveren voor de tweede keer in vier jaar naar de 2e landelijke divisie, in 1987 wordt het 1e elftal kampioen van Hengelo en wordt A1 ook weer kampioen.
Jan van Wanrooij wordt dan in 1988 opgevolgd door Jos Oude Egberink als voorzitter en BWO adopteert een jongen uit Equador, Diëgo Paida, via Foster Parentsplan.
In 1989 wordt het 60-jarig jubileum gevierd.
Een jubileumcommissie onder leiding van Herman Welberg, oud voorzitter, stelt een feestprogramma samen.
Het bestuur in 1989
Staand v.l.n.r. L.v.d. Wal, G. Kemna, H. Engelbertink, R.van Hal, J. Heijnen
Zittend v.l.n.r. H.Lentelink, J.Oude Egberink, J.Gellevij, H. Diele
In het seizoen 1988 – 1989 wordt er bij de jeugdafdeling een mijlpaal bereikt door het kampioenschap van B1, dat daardoor voor de eerste keer in de geschiedenis promoveert naar de interregionale jeugd. Helaas degradeerde C1 uit de hoofdklasse. Wel was het dat jaar dat BWO voor het eerst een damesvoetbalteam binnen haar geledingen had.
Een seizoen later ontkomt het 1e elftal ternauwernood aan degradatie uit de 4e klasse en keren Laurens Meijer en Nico Poelman terug in de selectie die getraind werd door Jan Verdriet.
A1 promoveerde toen naar de Interregionale jeugd, waar B1 dus al in zat. Ook promoveert het herenhandbalteam naar de 1e klasse.
Helaas overlijdt in december 1991 plotseling onze voorzitter Jos Oude Egberink. Juist nu hij met zijn bestuur zorg droeg voor nieuw elan in de vereniging en ook de sportieve successen zich als gevolg van zijn beleid aankondigden. In de jaren na zijn overlijden blijft BWO groeien en behaalt dan ook sportief de nodige successen.
In het seizoen 1991 – 1992 plaatst het 1e elftal zich onder Bert Jan Heins voor de nacompetitie en degradeert B1 uit de Interregionale klasse.
Intussen heeft in juni 1992 Ton Nijkamp opnieuw de voorzittershamer ter hand genomen.
Op 14 april 1993 overlijdt Herman Welberg, oud voorzitter.
In mei 1993 plaatst BWO 1 zich weer voor de nacompetitie en worden twee spannende wedstrijden gespeeld tegen Wilhelminaschool en De Tubanters. BWO kwam als winnaar uit de bus maar was er nog niet. Vervolgens moest er namelijk op het terrein van Quick ’20 in Oldenzaal een beslissingswedstrijd worden gespeeld tegen UD Weerselo om uiteindelijk de promovendus te bepalen. In de verlenging wordt deze wedstrijd beslist in het voordeel van BWO dat toen nog onder leiding stond van Bert Jan Heins. Na zeven jaar keert BWO dus opnieuw terug in de 3e klasse K.N.V.B.
Dat ksv BWO blijft groeien, met name bij de jeugd onder voorzitterschap van Bennie Horstman, blijkt wanneer in 1994 het 16e F team wordt gevormd. Dit team mag als cadeautje een bezoek brengen aan de vliegbasis en een echte F.16 bekijken.
Door de nieuwbouwwijk ‘De Hasseleres’ ontstaat er een explosieve groei van F-teams.
Twee seizoenen later, in 1996, wordt het 1000ste lid ingeschreven, namelijk de 6 jarige Tim Ziel. En daarna blijft BWO groeien, zowel de voetbalafdeling, waar de dames en meisjes ook steeds nadrukkelijker aanwezig zijn, als de handbalafdeling waar de groei is teruggekeerd.
Intussen is vanaf 1994 het Comité 2000 bezig geweest met de actie “BWO gaat voor haar leden, gaan de leden ook voor BWO”. Deze actie is bedoeld om voldoende gelden bijeen te brengen voor een extra veld en nieuwe kleedruimtes. Al in het eerste jaar van deze actie kan een nieuw veld worden aangelegd en bekostigd. De aanleg gebeurde voor het grootste deel daarbij ook nog door de eigen leden.
Vervolgens kan op zondag 1 september 1996 de nieuwe kleedkameraccommodatie worden geopend. Een accommodatie die met enthousiaste hulp van vele leden gebouwd kon worden, waardoor de kosten laag bleven en die daardoor met het geld van de actie “BWO gaat voor haar leden, gaan de leden ook voor BWO” bekostigd kon worden. Deze opening wordt verricht door burgemeester Lemstra waarna vervolgens een wedstrijd wordt gespeeld tussen Dames 1 van BWO en leden van de gemeenteraad. De dames winnen uiteraard en wel met 5 – 3. Hieruit blijkt dat ook het damesvoetbal intussen een volwaardige plaats binnen de vereniging heeft gekregen.
In datzelfde jaar behaalde het 1e elftal weer eens de nacompetitie maar kon net niet doorstoten naar de 2e klasse K.N.V.B. Wel werd het 2e elftal ruimschoots kampioen en promoveerde naar de 2e klasse. Helaas degradeerde B1 in dat jaar uit de landelijke 3e divisie.
Maar het seizoen 1996 – 1997 werd er, onder voorzitterschap van Ben Bornebroek die Ton Nijkamp intussen was opgevolgd, wel weer geschiedenis geschreven. Nog steeds onder leiding van Pieter Binsbergen werd het 1e elftal kampioen en promoveerde naar de 2e klasse, een mijlpaal. Een jaar later in 1998 echter degradeerde het 1e elftal alweer terwijl het in de eerste competitiehelft juist leek alsof het erg goed ging. Na de winterstop werd er echter niets meer gewonnen en was één wedstrijd voor het einde de degradatie een feit.
Op 4 september 1999 overlijdt zeer plotseling onze kantinebeheerder Jan Bertelink. Hij was al vanaf ongeveer 1988 degene die de kantine met veel plezier en enthousiasme en samen met “zijn medewerkers” (zoals hij alle vrijwilligers van het clubhuis noemde) draaiende hield. De koffietafel na zijn begrafenis werd dan ook in het clubhuis van BWO gehouden.
Vanaf het seizoen 1999 – 2000 volgden enige jaren van degraderen naar de 4e klasse in 2000, kampioen en promotie naar de 3e klasse onder leiding van Robert Steenbeke in 2001, degradatie naar de 4e klasse in 2002. Ook in 2002 heeft dames 1 van de afdeling Handbal het kampioenschap behaald en de districtsbeker gewonnen, Dit gebeurde onder trainer Rob de Koning.
In oktober 2002 overlijdt Jan van Wanrooij, oud voorzitter. In november 2002 wordt Ben Bornebroek als voorzitter opgevolgd door Theo Huitink, die het als zijn taak ziet om met het nodige enthousiasme van alle leden er voor te zorgen dat BWO sportief en financieel gezond een langjarige toekomst aan de Oldenzaalsestraat tegemoet kan gaan.
Tijdens zijn jaren als voorzitter zien we BWO groeien naar een ledental van over de 1200 en door zijn enthousiasme en belangstelling voor alle geledingen binnen BWO bij de leden toenemende bereidheid om als vrijwilliger, het worden er in die tijd meer dan 300, bij te dragen aan een goede organisatie. BWO is gezond en sportief gezien stabiel, zowel bij de voetbal- als de handbalafdeling. Het werd tijd om na te denken over de toekomst van BWO en het traject “BWO gaat voor Beter” werd in 2004 door hem opgestart met als bedoeling dat BWO zich sportief en organisatorisch zou ontwikkelen naar een hoger plan. In 2006 leidde dat al tot een kampioenschap van zowel het eerste team van de heren en van de dames van onze voetbalafdeling
Helaas overleed Theo Huitink na 5 jaar voorzitterschap en kon de grote ontwikkelingen die volgden niet meer meemaken.
Peter Sinnema werd zijn opvolger en onder zijn leiding onderging het complex een metamorfose en werden sportief gezien resultaten als nooit tevoren behaald. Gezegd moet worden dat de steun die hij daarbij kreeg van alle geledingen binnen BWO onontbeerlijk was.
Er kwam een kustgrasveld in 2010, een nieuw clubhuis, waarvoor een aparte bouwcommissie onder leiding van Theo Krakers in het leven was geroepen, geopend in januari 2013 en kampioenschappen bij handbal en voetbal. BWO 1 voetbal werd kampioen in de vierde klasse in 2014 en direct ook weer in de derde klasse in 2015 met promotie naar de 2e klasse. Via de nacompetitie in 2017 spelt BWO 1 voor het eerst in de 1e klasse. Dames Handbal 1 werd kampioen in 2016 en promotie vanuit de Hoofdklasse A naar de landelijke 2e divisie. BWO 2 werd voetbal kampioen in 2015 en 2016 met promotie naar de 1e klasse. BWO A1 kampioen 2013 en 2016 met promotie naar de 4e divisie en in 2016 winst van de districtsbeker KNVB Oost. BWO dames 1 voetbal werd kampioen in 2006 en 2007 met promotie naar de 2e klasse en BWO Dames 2 voetbal werd kampioen in 2007.
Ons clubgebouw huisvest momenteel niet alleen de eigen leden, inmiddels al meer dan 1200, maar ook 2 verschillende bridgeclubs en RTC (rijwieltoerclub) Hengelo, kaartclubs van oud Spoor medewerkers en oud PTT medewerkers.
Regelmatig vergaderen andere organisaties bij ons. Alom krijgen wij complimenten voor ons schitterende complex. Ook als vereniging krijgen we regelmatig complimenten over de sfeer binnen de club en het feit dat we zoveel vrijwilligers hebben die de club draaiend houden.
1e Elftal 2003-04
Staand v.l.n.r.: Erik Mulder (trainer), Thomas Doesschot, Niek Nijenhuis, Stephan Katalanc, Rogier Hilgerink, Erik Moekotte, Fred Wijkamp, Fatih Kandimir, Dennis Holsbeek, Herman Groener (ass.scheidsrechter), Raimond Smit (verzorger)
Gehurkt v.l.n.r.: Hans Lansink (leider), Dennis Thoma, Amanuel Tunc, Peter Veldhuis, Bas de Zeeuw, Raymond Wassink, Martijn Moekotte, Wim ter Beek (leider). (Barry Holtkamp en Albert Lahdo ontbreken)
Intussen heeft de vereniging ruim 1200 leden, waaronder ruim 300 vrijwilligers die er met zijn allen voor zorgen dat alles over het algemeen op rolletjes loopt.