Onder de kerstboom, in quarantaine met alleen Marjana, Daniel en Sebastiaan in de buurt. Marc en Anne Merijn, mijn twee andere kinderen, mogen niet langskomen, want hun papa heeft Corona. Ja, die kon er ook nog wel even bij in 2020….Wat een ongelooflijk K..jaar!

Natuurlijk, iedereen heeft zijn eigen perspectief bij het afgelopen jaar die in meer of mindere mate dat k-gevoel rechtvaardigen. Velen van jullie zijn persoonlijk getroffen, hebben een dierbare verloren of ernstig ziek zien worden. Of je bedrijf is door de maatregelen dusdanig hard getroffen dat herstel naar het oude een bijna onmogelijke zaak is geworden. In dat perspectief prijs ik mij gelukkig dat ik het ondernemerschap zes jaar geleden voor een groot gedeelte achter mij heb gelaten en deels ‘verruild’ heb voor een veilige managementbaan in het onderwijs. Vaak met tranen in de ogen hoor ik de verhalen aan dat wat je jaren hebt opgebouwd, ten gronde wordt gemaakt door ‘iets’ waar je geen enkele invloed op hebt.

Des te knapper is de wilskracht die in velen van jullie schuilgaat om juist als het heel donker is, toch weer op zoek te gaan naar de lichtknop, als was het maar een klein schemerlampje. Knap hoe al dat persoonlijk leed omgezet wordt in creativiteit en in de ‘schouders er onder’; ik zou dan ook ‘wilskracht’ het woord van 2020 willen noemen. Steeds als je dacht er te zijn, toch weer teruggedrukt worden om opnieuw te beginnen. Zo was het natuurlijk ook met onze voetbalclub.

16 maart ging de boel voor het eerst op slot en als club stonden we meteen voor grote uitdagingen. Zowel logistiek, in de organisatie van de trainingen, als financieel, werd meer dan een beroep gedaan op de bestuurlijke kwaliteiten binnen BWO. Met recht kan ik zeggen dat ik niet alleen, maar wij allemaal (!) trots kunnen zijn op hen die zijn opgestaan en onze club door deze moeilijke tijd hebben geloodst. Menig (denkbeeldig..?) traantje zal zijn weggepinkt toen de tap vanaf 1 juli  weer openging en de kannetjes weer over de bar gingen. Naast zuurstof is dat toch de belangrijkste hoofdbron van het bestaan van onze club!

Een frisse start in september werd al snel gevolgd door een complete competitiestop met opnieuw sluiting van kantine en kleedkamers. Protocollen konden weer uit de kast (hoefden niets eens afgestoft te worden) en een ‘nieuw’ coronateam’ ging het bestuur adviseren.

Inmiddels kennen we de patronen wel, een maatregel van vier weken, opgelegd in oktober, wordt stilzwijgend maanden verlengd. De illusie om na de winterstop weer voorzichtig te kunnen starten is inmiddels al weg. Dus we zullen ons zo langzamerhand moeten voorbereiden op een volledig seizoen zonder voetbal en handbal. Vaccinatie moet ons uit deze crisis helpen. En dan vooral hopen dat veel van het oude is blijven bestaan. De vraag wat zo’n crisis doet met het ‘club-gevoel’ is een spannende, maar zal snel genoeg blijken als we weer ‘open zijn’!

Maar wat te doen met leden die het afgelopen jaar gemerkt hebben dat een weekend zonder voetbal of handbal ook wel leuk is, of met die twijfelaar om zich wel of niet bij een sportclub aan te melden…?? Dat weten we natuurlijk niet, maar er volledig de ogen voor sluiten zou kortzichtig denken zijn. Vooralsnog lijkt nu alles op ‘pappen en nathouden’  en dan is het vooral belangrijk dat we voldoende perspectief houden op waar we nu al mee bezig kunnen om onze club straks weer in beweging te krijgen: dat de zaterdagen straks weer vollopen, de zondagen weer gevuld worden met ‘langs-de-lijn’; dat er weer gehakballen worden verkocht, dat de wasmachines weer overuren gaan draaien, dat er weer meters bier gaan lopen en vooral dat er weer lekker wordt geouwehoerd… tot die tijd gepaste afstand houden, maar niet ver weg gaan….

Namens het hoofdbestuur wens ik jullie allen een veel beter 2021 toe!

Lukas van Belkum
Voorzitter BWO